Duo Reges: constructio interrete.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Efficiens dici potest. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Respondeat totidem verbis. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. At hoc in eo M. Ad eos igitur converte te, quaeso.

1. Immo alio genere;

• Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
• Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore perceptarum voluptatum;
• Hac videlicet ratione, quod ea, quae externa sunt, iis tuemur officiis, quae oriuntur a suo cuiusque genere virtutis.
• Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
• Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.

Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu.

Quis hoc dicit?

Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

Bork

Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

Verum audiamus.

Id est enim, de quo quaerimus.

Ille incendat?

Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;

Quis istud, quaeso, nesciebat?

Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

Recte, inquit, intellegis.

Princeps huius civitatis Phalereus Demetrius cum patria pulsus esset iniuria, ad Ptolomaeum se regem Alexandream contulit.

Restat locus huic disputationi vel maxime necessarius de
amicitia, quam, si voluptas summum sit bonum, affirmatis
nullam omnino fore.

Scrupulum, inquam, abeunti;

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? At iam decimum annum in spelunca iacet. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Tum mihi Piso: Quid ergo? Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Quod equidem non reprehendo; Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.